Night of Flowers

De jaren 20 van de vorige eeuw, een periode met een grote behoefte om de bloemetjes eens goed buiten te zetten. Het gevoel van vrijheid nastreven en het besef dat we als mensheid niet veel veranderd zijn over de jaren heen heeft mij getriggerd voor het maken van dit schilderij .

In de jaren 90 was er een periode van vrijheid en decadentie.  De jaren 20 van de vorige eeuw, de jaren 20 van deze eeuw. Wat zijn we eigenlijk veranderd als samenleving in die honderd jaar. Na de Spaanse griep (1918-1920), die wereldwijd twintig tot vijftig miljoen levens kostte, werden de roaring twenties ingeluid. Het schilderij staat voor anarchisme en bewustzijn.  

De vrouwen nemen de vrijheid, korte kapsels, krullen erin, korte rokjes, uitgaan. Leef het leven. Zelfverzekerdheid neemt toe en uitbundigheid neemt ook toe. Ook een eruptie van creativiteit. Expressionisme, instinctmatig. Ontkenning van elke regel en elke orde. Lichamelijk kunnen genieten, waarom dit beknotten. Met dit schilderij wordt aangeven dat het leven geleefd mag worden. De bloemetjes buiten zetten, romantiek. 

De linker dame kijkt naar een bloem die fier overeind staat met bravoure. Dit kan haar bekoren en ze lacht.

De toestand in de jaren 20 doet me denken aan de huidige tijd. We willen nog steeds hetzelfde. Lekker leven, genieten en vrij zijn in ons handelen. Maar ook de keerzijde is er nog steeds. Ik wil met dit schilderij aangeven dat het fijn is om voor vrijheid te kiezen. Wees niet zo zuur (de rechter dame) en geniet. De bloemetjes buiten zetten zoals in de jaren 20 werd gedaan is weergegeven door middel van de zee van bloemen waarmee de beeltenis van de vrouwen zijn omringt. Het schilderij in zijn totaliteit is overdadig qua technieken. Veel door en over elkaar. Het  smelt samen tot een romantisch schilderij. En romantiek, dat willen we toch allemaal?

Jasper van den Oever